Peses del mundo |
Żarłacz tygrysi
Osiąga długość ok. 5 do 6,5 m i ciężar do 1000 kg. Koniec pyska tępawy, zaokrąglony. Dorosłe zabarwione szarobrunatno, pasy i plamy mniej widoczne niż u młodych, w których tygrysi deseń jest wyraźnie zaznaczony.
Alburno
Especie de pequeño tamaño que suele alcanzar 15 cm de longitud, con una talla máxima repoblada de 25 cm. El cuerpo es alargado y comprimido lateralmente. La aleta dorsal está situada más cerca del comienzo de la caudal que del hocico. La boca es súpera. El pedúnculo caudal es largo y estrecho. La aleta dorsal es corta con 8 radios ramificados y la aleta anal es larga con 16-19 radios ramificados. Las escamas son grandes y su número en la línea lateral es de 47-52 (Doadrio 2001).
Aloza
Wyciągnięty, bocznie spłaszczony tułów pokryty cykłoidalnymi łuskami, nie występującymi na głowie. Brak linii bocznej. Krótka płetwa grzbietowa, brak płetwy tłuszczowej. Szczęka górna wycięta w połowie długości. Szczęka dolna sięga do tylnej krawędzi oka (jest to cecha rozpoznawcza wszystkich gatunków z rodzaju Alosa i Caspialosa). Brak zębów na lemieszu; 90-130 długich, bardzo cienkich skrzelowych wyrostków Filtracyjnych; 70-80 łusek, ułożonych w rzędzie wzdłuż ciała. Górna jego część - od niebieskawo- zielonej do brązowej. Boki i brzuch srebrzyście białe z mosiężnym połyskiem. Przy górnej krawędzi szczeliny skrzelowej duża ciemna plama. Z tyłu za nią 1-2 niewyraźne mniejsze plamy. Długość 35-40 cm, maksymalnie 70 cm.
Amarel
Owalne, bocznie ścieśnione ciało o bardzo lekko wysklepionym profilu głowy, która pokryta jest łuskami grzebykowymi. Wieczko skrzelowe bez kolców. Krawędź części przedpokrywowej gładka. Otwór gębowy bardzo mały. Jednakowej długości szczęki są lekko wysuwalne. Na każdej z nich 8 szpatułkowatych, pochylonych ku przodowi zębów. Za nimi 2 szeregi zębów trących; lemiesz i łuki podniebienne bez zębów. Płetwa grzbietowa długa, nie dzielona z 11-12 kolcami i 14-15 promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej 3 kolce i 14 miękkich promieni. Płetwy piersiowe z 1 kolcem i 5 promieniami miękkimi. Grzbiet jest najczęściej brązowozłocisty lub szary. Strona brzuszna ubarwiona srebrzyście. Na bokach 15-16 złociście lśniących, podłużnych pasów. Dwie rzucające się w oczy czarne siodlaste plamy - jedna między oczami a płetwą, druga na trzonie ogona. Maksymalna długość 40 cm. Gatunkami blisko spokrewnionymi są: zebryl (Diplodus cervinus) - ciało owalne, profil głowy lekko wklęsły, otwór gębowy mały o mięsistych wargach, szczęka górna z 10 do 12 szpatułkowatymi zębami, za którymi znajdują się 2 rzędy zębów trących; łuski duże, 56-59 wzdłuż linii bocznej, płetwa odbytowa z 3 kolcami i 11-12 promieniami miękkimi, na tułowiu 4-5 szerokich, ciemnobrązowych, poprzecznych, rozwidlających się zwykle na brzuchu pręg. Występuje w przybrzeżnych wodach ponad skalistym podłożem, lecz również spotykany jest na głębinach, do 300 m. Sargus (Diplodus sargus) z 7-8 wąskimi ciemnymi, poprzecznymi pręgami, ciemno obramowaną płetwą ogonową, szarymi płetwami piersiowymi i dużą czarną plamą na trzonie ogona. Prażma (Diplodus annularis) z dużą czarną plamą na trzonie ogonowym, żółtymi płetwami brzusznymi i czarną plamą przy nasadzie płetw piersiowych.
Amur czarny
Ciało silnie wyciągnięte, podobne kształtem do ciała klenia. Pysk tępy, pomiędzy otworami nosowymi lekko wgłębiony, otwór gębowy lekko dolny, pozbawiony wąsów. Oczy małe. Partie brzuszne zaokrąglone. Łuski duże, 39-42 wzdłuż wyraźnej, biegnącej wzdłuż całego ciała linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 9, a odbytowa z 10 promieniami. Wszystkie promienie są miękkie i elastyczne. Zęby gardłowe 1-2-rzędowe, 4-5 lub 1.4-4.1; masywne, przystosowane do przecierania. Grzbiet ciemny, prawie czarny, boki trochę jaśniejsze. Strona brzuszna brudnobiała, o słabym srebrzystym połysku. Wszystkie płetwy ciemnoszare. Maksymalna długość 80 cm.
Anguila
Es un pez de cuerpo alargado que mide entre 40 y 90 cm aunque puede llegar a medir 2mts y pesar 4 kg. Las hembras suelen ser más largas y más pesadas que los machos. Tiene forma de serpiente, aparentemente sin escamas y de piel muy viscosa ya que esta recubierto de una secreción mucosa que lo hace muy escurridizo. La aleta dorsal y caudal están unidas en una sola, siendo redondeada en la parte de la cola. Tras la cabeza presenta dos aletas pectorales muy reducidas. El dorso es pardo verdoso, tirando a gris o casi negro, el vientre es blanco y amarillento.
Anioł morski, ryna, skwat
Spłaszczone w przedniej części ciało (podobne do ciała drętwy) o szerokiej, płaskiej głowie i zaokrąglonym pysku. Oczy małe bez migawkowej przesłony. Tryskawki duże, półksiężycowate. Szeroki, bardzo rozciągliwy, końcowe położony otwór gębowy. Na obydwu szczękach jednakowe zęby: małe, o gładkiej krawędzi, szerokiej podstawie i długim, trójkątnym, ostrym wierzchołku. Z boków głowy, przed płetwami piersiowymi umieszczonych jest 5 szczelin skrzelowych. Skrzydłowato rozpostarte, szerokie płetwy piersiowe. Płaty ich nic są zrośnięte z głową, a ich brzegi są zaokrąglone. Płetwy brzuszne mają podobny wygląd, jednak są znacznie mniejsze. Ich tylna krawędź sięga nasady pierwszej płetwy grzbietowej (podobnie jak u Squatina aculeata). Brak płetwy odbytowej. Ułożony poziomo trzon ogonowy zakończony małą płetwą ogonową. Jej dolny płat jest lepiej rozwinięty od płata górnego. Na trzonie ogona osadzone są dwie blisko siebie stojące płetwy grzbietowe. Grzbiet szary, brązowawy lub zielonkawy, zwykle z ciemnymi plamami lub marmurkowym wzorem. U młodych osobników często występują również rzędy jasnych plam. Długość wynosi przeciętnie 90-112 cm, maksymalnie 2,4 m; ciężar 80 kg (w Atlantyku jest to największy gatunek). Pokrewnymi gatunkami są: Squatina aculeata, osiągająca maksymalną długość 1,5 m (kolce ułożone w rzędzie wzdłuż linii grzbietu), oraz Squatina oculata o długości również dochodzącej do 1,5 m; ma ona daleko przesunięte do tyłu płetwy grzbietowe, a także czarne plamy na płetwach piersiowych i trzonie ogona.
Antias
Podłużnie owalne, bocznie silnie ścieśnione ciało pokryte dużymi, grzebykowatymi łuskami. Profil głowy stromo opadający, kończący się krótkim, zaokrąglonym pyskiem. Wieczko skrzcłowe z 2-3 kolcami; krawędź praeopcrculum ząbkowana. Długa płetwa grzbietowa z 11 twardymi i 15 miękkimi promieniami; trzeci twardy promień jest u samców silnie, nitkowato wydłużony. W płetwie odbytowej 3 kolce i 7 promieni miękkich. W płetwach piersiowych po 1 kolcu i po 5 miękkich promieni. Długie, silnie rozwinięte płetwy brzuszne. Duża, głęboko widlasto wcięta płetwa ogonowa, o nitkowato wydłużonych zewnętrznych promieniach. Jej dolny płat jest większy od górnego. Grzbiet i boki czerwone, strona brzuszna różowa. W części głowowej ciała znajdują się 3 podłużne, żółte pręgi. Płetwy brzuszne mają jasnofioletowe krawędzie. Przeciętna długość wynosi 15-24 cm; rzadko osiąga większe rozmiary.
Apogon
Krępe, wygrzbiecone ciało o dużej, masywnej głowie. Bardzo duże oczy. Przedpokrywowa część wieczka skrzelowego z piłkowaną krawędzią. Szeroki, skośnie skierowany ku górze otwór gębowy wyposażony w małe, spiczaste zęby (podobne na obydwu szczękach). Dolne kości przełyku są rozdzielone i pokryte ostrymi zębami. Dwie krótkie, wyraźnie oddzielone płetwy grzbietowe, pierwsza, mniejsza, z 6 kolcami, druga, stojąca naprzeciwko podobnie zbudowanej płetwy odbytowej, z 1 kolcem i 9 miękkimi promieniami. W płetwie odbytowej 2 kolce i 8 promieni miękkich. Płetwy brzuszne są silnie rozwinięte. Ubarwienie jasnopomarańczowoczerwone. Tułów z małymi, nieregularnie rozmieszczonymi czarnymi punktami. Na trzonie ogonowym ściemnienie, mogące przybierać formę trzech ciemnych plam. Końce płetw grzbietowych i odbytowej są ciemne. Przez oko biegną dwa długie, jasne paski. Przeciętna długość wynosi zwykle 10 cm, maksymalnie 15 cm.
Argentyna smukła
Wyciągnięte, smukłe ciało z dużymi oczami i ostrym pyskiem, który ma długość równą lub prawie dorównującą średnicy oka. Szczęki krótkie, nie sięgające oczu. Szczęka górna lekko wysunięta. Na języku i podniebieniu występują zęby, których nie ma na szczękach. Duże łuski wzdłuż linii bocznej w liczbie 52-53. Płetwa grzbietowa z 10-12, natomiast odbytowa z 11-15 promieniami miękkimi. Pomiędzy płetwami grzbietową i ogonową występuje płetwa tłuszczowa. Nasada płetw brzusznych pod lub nieco z tyłu za pierwszymi promieniami płetwy grzietowej. Grzbiet żóhy lub zielonkawoszary. Strona brzuszna srebrzyście lśniąca. Srebrzysta, niebiesko mieniąca się wstęga wzdłuż boków. Ciało żywych osobników lekko prześwitujące, o silnym zapachu gnijących ogórków. Maksymalna długość 27 cm.
Asp
Długie, wyciągnięte, bocznie nieco spłaszczone ciało. Głowa spiczasta, oczy małe. Szeroki, końcowo położony otwór gębowy. Nieco wysunięta szczęka dolna ma na końcu garbikowate zgrubienie, chowające się we wgłębieniu szczęki górnej. Łuski małe, 64-76 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 10-11 promieni, w odbytowej 15-18. Krawędź płetwy odbytowej sierpowato wcięta. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5-5.3. Ubarwienie grzbietu oliwkowozielone z niebieskawym połyskiem. Boki jaśniejsze, żółto lśniące. Strona brzuszna srebrzyście biała. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz odbytowa są czerwonawe. Długość 50-75 cm, maksymalnie 120 cm (ciężar 12 kg).
Ateryna
Smukłe, wyciągnięte ciało z dwiema krótkimi płetwami grzbietowymi. Szeroki, skośnie skierowany ku górze otwór gębowy, sięgający prawie do przedniej krawędzi oka. Pysk spiczasty. Oczy duże. Ciało i głowa okryte średniej wielkości łuskami. W najdłuższym szeregu, wzdłuż ciała jest ich 52-57. Pierwsza płetwa grzbietowa z 6-9 cienkimi promieniami twardymi, w płetwie grzbietowej drugiej 1 twardy i 11 promieni miękkich. Naprzeciw niej ulokowana jest przewyższająca ją nieco wielkością płetwa odbytowa. Płetwa ogonowa widlasto wcięta. Linia boczna niewyraźna. Grzbiet zielonkawy, strona brzuszna srebrzyście lśniąca. Na bokach ciała srebrzysta, szeroka, długa wstęga; jej szerokość równa jest prawie średnicy oka. Brzegi łusek są czarno nakrapiane. Ciało nieco prześwitujące. Jego długość wynosi 10-13 cm, maksymalnie 15 cm. Spokrewnionym gatunkiem jest Ahterinomorus lacunosus (określany również jako Pranesus pinguis). Ciało jego jest silniej zbudowane i ma nieco większe łuski (40 w najdłuższym rzędzie). Linia boczna zredukowana jest do małych, okrągłych dołków, po jednym na każdej łusce. Kość przedpokrywowa wieczka skrzelowego z silnym nacięciem; pierwsza płetwa grzbietowa z 4-7 promieniami twardymi, druga z 1-2 twardymi i 9-10 miękkimi. W płetwie odbytowej 1-2 kolce i 12-17 promieni miękkich. Długość 12-14 cm, maksymalnie 14 cm.
Ateryna Boyera
Smukłe, silnie wyciągnięte ciało z dwiema krótkimi płetwami grzbietowymi. Szeroki, skośnie skierowany ku górze otwór gębowy. Pysk spiczasty, oczy duże o średnicy większej niż długość pyska. Łuski średniej wielkości, pokrywające głowę i ciało; 45 łusek ułożonych wzdłuż ciała. Pierwsza płetwa grzbietowa z 7-8 cienkimi, ciernistymi promieniami, w drugiej 1 promień twardy i 11 miękkich. Odstęp pomiędzy płetwami grzbietowymi jest dwa razy większy niż średnica oka. Płetwa odbytowa (położona naprzeciwko drugiej płetwy grzbietowej) ma 1 promień twardy i od 11 do 15 miękkich. Linia boczna niewyraźna. Grzbiet i boki od zielonkawoszarych do zielonkawoniebieskich. Brzuch białawy. Na bokach długa, srebrzysta wstęga, węższa niż średnica oka. Brzegi łusek czarno punktowane. Ciało nieco przezroczyste. Długość 8-10 cm, maksymalnie 12,5 cm.
Ateryna zwyczajna
Smukłe, wyciągnięte, cyklindryczne ciało. Pierwsza płetwa grzbietowa z 7-8 promieniami. Leży ona nieco z tyłu nasady płetw brzusznych. W drugiej płetwie grzbietowej 11, a w płetwie odbytowej 11-15 promieni. W linii bocznej 45 łusek. Wysokość ciała wynosi 1/6, a długość głowy 1/5 jego całkowitej długości. Długość pyska nieco mniejsza od średnicy oka. Wycięcie warg sięga poniżej przedniej krawędzi oka. Wzdłuż linii bocznej srebrzysta wstęga. Ciało prześwitujące. Krawędzie łusek ciemnopunktowane. Górna strona ciała zielonkawosrebrzysta. Brzuch srebrzyście lśniący. Długość ciała do 12,5 cm.
Atlantic herring
Wydłużone, w przekroju owalne ciało z kilem na brzuchu (jednak bez łusek kilowych). Łuski koliste, duże, cienkie, łatwo odpadające. Głowa bez łusek. Wieczko skrzelowe gładkie. Na oczach prześwitujące powieki tłuszczowe. Szczęka dolna jest wysunięta ku przodowi. Brak linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 17-20 promieniami miękkimi; początek jej leży pośrodku odległości pomiędzy końcem pyska a nasadą płetwy ogonowej. W płetwie odbytowej 16-18 miękkich promieni. Płetwa ogonowa głęboko, widlasto wcięta. Nasada płetw brzusznych umieszczona z tyłu, poniżej początku nasady płetwy grzbietowej. Grzbiet ciemnoszary lub ciemnozielony. Strona brzuszna srebrzysta. Długość rzadko przekracza 40 cm (dożywa wieku 20-25 lat).
Atlantic salmon
Ciało wydłużone o smukłym trzonie ogonowym. Łuski drobne, 120-130 wzdłuż linii bocznej, 11-15 (najczęściej 12-14) pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną. Stosunkowo mała spiczasta głowa z szerokim wycięciem gębowym, sięgającym tylnej krawędzi oka. Wszystkie wyrostki skrzelowe pierwszej pary łuków skrzelowych są pałeczkowate. Płaszczyzna lemiesza bez zębów. Na jego trzonie występuje długi rząd zębów, łatwo wypadających wraz ze starzeniem się ryby. Dolna szczęka dorosłych samców zakończona jest chrzestnym, wykrzywionym do tyłu hakiem (kufa), wciskającym się głęboko w jamę podniebienia. Młode ryby, o długości do 15 cm, mają na bokach duże ciemne plamy i czerwone kropki. W morzu łososie mają na głowie i na srebrzystych bokach ciała czarne, okrągłe plamy. W okresie tarła u samic występują czerwone i czarne plamy, na czarnawym i brązowawym tle skóry. Boki są szarosrebrzyste. Samce są czerwonawe i brązowawe marmurkowane, z czerwoną częścią brzucha. Łosos atlantycki osiąga długość 50-120 cm, maksymalnie 150 cm.
Babka Berga
Wyciągnięte, wrzecionowate ciało o wysokiej, nie spłaszczonej głowie. Szeroki, lekko skośny otwór gębowy. Pysk spiczasty, zakończony grubymi wargami. Szczęka dolna lekko wysunięta. Oczy skośnie skierowane ku górze (rozstaw oczu odpowiada około 2/3 średnicy oka). Trzon ogonowy bardzo niski i długi; 30 łusek wzdłuż ciała. Kark i grzbiet do początku pierwszej płetwy grzbietowej bezłuskie. Dwie blisko stojące obok siebie płetwy grzbietowe. Pierwsza z 6 twardymi promieniami, druga, tak jak i płetwa odbytowa, z 1 twardym i 8-9 promieniami miękkimi. Płetwy brzuszne zrośnięte w przyssawkę. Płetwa ogonowa symetrycznie zaokrąglona. Ubarwienie białożółtawe. Grzbiet z małymi, ciemnobrązowymi punktami. Na bokach ułożone w rzędzie brązowe plamy. Długość samic do 2,7 cm, samców do 3,1 cm.
Babka Braunera, Babka paskowana
Wyciągnięte ciało o dużej, szerokiej głowie (półtora raza szersza niż wyższa). Szeroki, nieco skośny otwór gębowy, zakończony cienkimi wargami. Pysk spiczasty. Szczęka dolna lekko wysunięta. Na podbródku brak wąsów. Oczy duże, skośne, wysunięte ku górze. Trzon ogona bocznie ścieśniony, krótki i szeroki (połowa wysokości ciała). Osobniki dojrzałe płciowo pozbawione łusek. Na bokach młodych ryb miejscami drobne łuski grzebykowe, wyposażone w bardzo długi kolec (często dłuższy niż średnica łuski). Dwie prawie oddzielone płetwy grzbietowe. W pierwszej jest 6 promieni twardych, druga z 1 promieniem twardym i 9-11 miękkimi. Płetwy brzuszne sięgają do otworu odbytowego. Grzbiet i boki brązowawe. Strona brzuszna biała. Na tułowiu dwie ciemnobrązowe opaski (pod pierwszą płetwą grzbietową i pod tylną częścią drugiej płetwy grzbietowej). Dwie ciemne, skośne pręgi na policzkach. Czoło i kark ciemnobrązowe. W przedniej części grzbietu zygzakowata, brązowa plama. Długość 4-5 cm, maksymalnie 6 cm.
Babka czarna
Ciało wyciągnięte, z długą, spłaszczoną głową o szerokim otworze gębowym sięgającym do linii przedniej krawędzi oka. Szczęka dolna lekko wysunięta. Duże oczy umieszczone na wierzchu głowy. Trzon ogonowy szeroki i zdecydowanie krótszy niż podstawa drugiej płetwy grzbietowej; 32-42 (zwykle 35-41) łusek wzdłuż ciała. Kark, w zależności od lokalnej rasy tej ryby, mniej lub bardziej ułuszczony. Dwie oddzielone płetwy grzbietowe. Pierwsza z 5-7 (zazwyczaj 6) promieniami twardymi. W drugiej 1 promień twardy i 11-13 (zwykle 12-13) miękkich. W górnej części płetw piersiowych występują krótkie, wolne promienie. Płetwy brzuszne zaokrąglone, zrośnięte w formie przyssawki (cecha charakterystyczna tej rodziny). Długość do 18 cm.
Babka czarnopyska, Babka bycza
Krępe ciało (jego wysokość mieści się w 51/2 razy w całkowitej długości). Wysoka i długa głowa (mieści się 41/2, razy w całkowitej długości). Otwór gębowy szeroki, prawie poziomy. Szczęka dolna nie jest wysunięta. Rozstaw oczu zbliżony do średnicy oka. Trzon ogonowy dłuższy od swej wysokości; 45-58 (zwykle 47 do 54) łusek wzdłuż ciała. Brak ich pomiędzy oczami. Kark, grzbiet, nasada płetw piersiowych, 1/4 górnej powierzchni wieczka skrzeIowego, gardło i brzuch - pokryte łuskami. Dwie płetwy grzbietowe stojące blisko siebie. Pierwsza z 6 promieniami twardymi, druga z 1 promieniem twardym i 11-17 (zazwyczaj 14-16) miękkimi. Obydwie są jednakowej wysokości. W płetwie odbytowej 1 twardy i 10-13 miękkich promieni. Ubarwienie jasnoszare do jasnobrązowego, z ciemnymi plamami. U dojrzałych płciowo samic zlewają się one w szerokie poprzeczne paski. Pierwsza płetwa grzbietowa ma ciemną, jasno obramowaną plamę, leżącą pomiędzy jej piątym i szóstym promieniem. Na obydwu płetwach grzbietowych długie, brązowe prążki. "Suknia godowa" samca czarna: płetwy grzbietowe z brązowożółtym oblamowaniem. Długość 15 do 18 cm, maksymalnie 25 cm.
Babka długoogonowa
Silnie wydłużone, wrzecionowate ciało o wysokiej, nie spłaszczonej głowie. Profil czoła prosty, prawie horyzontalny. Otwór gębowy bardzo szeroki, lekko skośnie ustawiony. Wargi grube, pysk spiczasty. Szczęka dolna wysunięta do przodu. Oczy skierowane skośnie ku górze (wielkość rozstawu oczu odpowiada połowie średnicy oka). Trzon ogonowy bardzo długi i niski. 36-45 łusek wzdłuż ciała (na bokach łuski grzebykowe). Głowa, grzbiet (do początku drugiej płetwy grzbietowej), piersi i partie brzuszne są pozbawione łusek. Dwie daleko odsunięte od siebie płetwy grzbietowe. Pierwsza z 5-7 (zwykle 6) kolcami, druga z 1 kolcem i 7-9 promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej jeden kolec i 8-9 promieni miękkich. Płetwa ogonowa jest zaokrąglona. Ubarwienie żółtawe do jasnobrązowego. Grzbiet z małymi, ciemnobrązowymi punktami, które u dojrzałych płciowo samców zwiększają swe rozmiary przybierając formę opasek. U nasady płetwy ogonowej duża, ciemna plama. Długość samic do 3,5 cm, samców do 5 cm.
Babka gwiaździsta
Kijankowate, kolbowate ciało o dużej, silnie spłaszczonej głowie (nieco dłuższa niż szersza); dojrzałe płciowo samce mają wydatne policzki. Otwór gębowy szeroki, sięgający do przedniej krawędzi oka, zakończony cienkimi wargami. Pysk spiczasty. Szczęka dolna wysunięta do przodu, z małym wąsikiem na podbródku i małymi, wąsikowatymi płatami skórnymi z tyłu, za kącikami warg. Oczy duże, skierowane skośnie ku górze. Na bokach ciała kilka rzędów silnie rozwiniętych, spiczastych kostnych płytek (27-30 w najwyższym rzędzie), wystających ponad powierzchnię skóry. Pomiędzy nimi rozrzucone małe kostne guzki. Na policzkach występują bardzo duże kostne płytki. Dojrzałe do rozrodu samce mają skórę nagą, pozbawioną płytek i guzków. Dwie daleko odsunięte od siebie płetwy grzbietowe. Pierwsza z 3-4 twardymi promieniami (kolce), druga z 1 kolcem i 6-10 (najczęściej 8-9) promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej 1 promień twardy i 7-9 (zwykle 8) miękkich. U dojrzałych do tarła samców płetwy piersiowe stają się dłuższe, a obydwie płetwy grzbietowe i odbytowa wyższe. Ubarwienie jasnoszare do jasnobrązowego, z dwiema ciemnobrązowymi kolistymi plamami na grzbiecie. U nasady płetwy ogonowej ciemnobrązowa plama. Długość samic do 11 cm, samców do 13,5 cm.
Babka kamienna
Szeroka, spłaszczona głowa o dużym, skośnie skierowanym ku górze otworze gębowym. Szczęka dolna lekko wysunięta do przodu. Trzon ogonowy krótki i wysoki (szeroki) 48-79 (najczęściej 55-67) łusek wzdłuż ciała. Wierzch głowy, górne partie wieczka skrzelowego, nasada płetw piersiowych oraz strona brzuszna pokryte kolistymi łuskami. Dwie nieco odsunięte od siebie płetwy grzbietowe. Pierwsza z 6 twardymi promieniami, druga z 1 promieniem twardym i 15-21 (zwykle 16-19) miękkimi; jej wysokość wzrasta ku tyłowi. W płetwie odbytowej 1 promień twardy i 11-16 (zwykle 12-15) miękkich. Płetwy piersiowe sięgają do odbytu. Ciało ochrowożółte do brązowawego, z nieregularnymi, ciemnymi plamami. Na policzkach jasne, koliste plamy i 1-2 ciemne pręgi. Płetwy (z wyjątkiem brzusznych) z rzędami ciemnych punktów, niebiesko połyskujące. W okresie tarła samce przybierają czarne ubarwienie. Pierwsza płetwa grzbietowa z białą obwódką. Długość ciała wynosi 18-22 cm, maksymalnie 24 cm.
Babka kanestrini
Krótkie, zwarte ciało (jego wysokość mieści się od 51/4 do 51/2 razy w całkowitej długości). Szeroka, zakończona tępym pyskiem głowa mieści się 4 do 41/2 razy w całkowitej długości ciała. Otwór gębowy bardzo szeroki i skierowany skośnie ku górze. Wargi grube. Szczęka dolna nieznacznie wysunięta. Długość trzonu ogonowego większa od jego wysokości; 34-38 łusek wzdłuż ciała. Dwie oddzielone płetwy grzbietowe. Pierwsza z 6 kolcami, druga z 1 kolcem i 8-9 promieni miękkich. W płetwie odbytowej 1 promień twardy (kolec) i 8-9 promieni miękkich. Spiczaste płetwy brzuszne zrośnięte są w przyssawkę. Ubarwienie j asnobrązowe z ciemnymi, nieregularnymi plamami na grzbiecie i bokach. Na obydwu płetwach grzbietowych ciemne wstęgi. Pomiędzy piątym i szóstym promieniem pierwszej płetwy grzbietowej znajduje się czarna plama. Nasada płetw piersiowych i ogonowej ciemna. Wierzch głowy i pobródek czarne. W okresie tarła u samców na środku boków pojawia się 6 niewyraźnych poprzecznych pręg. Długość 4-5 cm, maksymalnie 5,5 cm.
Babka kaukaska
Wyciągnięte, wrzecionowate ciało o długiej głowie (wielkość głowy jest równa lub nieco większa od wysokości ciała). Umieszczone z boku głowy oczy nie są skierowane ku górze (odstęp pomiędzy oczami mniejszy od średnicy oka). Długi szeroki (wysoki) trzon ogonowy; 30-37 (zwykle 32-36) łusek wzdłuż ciała. Wierzch głowy, nasada płetw piersiowych i pokrywy skrzelowe pozbawione łusek. Dwie oddzielne płetwy grzbietowe. Pierwsza z 6 kolcami, druga (tak samo jak płetwa odbytowa) z 1 kolcem i 7-9 promieniami miękkimi. Płetwy piersiowe są krótsze i zaokrąglone. Sięgają zaledwie do końca pierwszej płetwy grzbietowej. Tworzące przyssawkę płetwy brzuszne prawie dosięgają odbytu. W okresie tarła ubarwienie samców jest jasnobrązowe z wyraźnymi, czarnymi, poprzecznymi prążkami na bokach. Na tylnej krawędzi pierwszej płetwy grzbietowej ciemnoniebieska plama. U nasady płetwy ogonowej ciemna, prostokątna plama. Samice piaskowego koloru, zazwyczaj z nielicznymi, nieregularnie rozrzuconymi po ciele czarnymi punktami. Podbródek ciemny, z dwiema czarnymi kreskami biegnącymi od oka do końca pyska. Pierwsza płetwa grzbietowa z licznymi, ciemnymi punktami. Długość 2-3 cm, maksymalnie 4 cm
Babka Kesslera, Babka potokowa
Niskie, wyciągnięte ciało o szerokiej, spłaszczonej głowie (około 3/4 całkowitej długości). Otwór gębowy szeroki, skierowany skośnie ku górze. Szczęka dolna wyraźnie wysunięta. Trzon ogonowy dłuższy od swej wysokości; 67-79 łusek wzdłuż ciała. Wierzch głowy i 1/3 wieczka skrzelowego pokryte łuskami. Dwie oddzielnie stojące płetwy grzbietowe. Pierwsza z 5-6 kolcami (promienie twarde), druga z 1 kolcem i 15-19 (zwykle 16-18) promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej 1 promień twardy i 11-16 (najczęściej 12-15) miękkich. Płetwy brzuszne spiczaste. Ubarwienie brązowoszare lub brązowoczerwonawe z ciemnobrązowymi plamami (5 wzdłuż środkowej linii boków). W części głowowej jasne okrągłe plamy (z ciemną obwódką). Płetwy (z wyjątkiem brzusznych) z rzędami ciemnych punktów. U nasady płetw piersiowych faliste, brązowe paski. Długość 12-18 cm, maksymalnie 22 cm.
Babka mała
Ciało jej pokrywa łuska ktenoidalna. Ubarwienie jest bladobrunatnopomarańczowe z pięcioma ciemnymi plamami wzdłuż boków ciała. Babka mała osiąga maksymalnie 11 cm, w Bałtyku tylko 7 cm.
Babka marmurkowata
Krępe ciało o krótkiej, wysokiej głowie (wyraźnie wyższa niż szersza, długość głowy mieści się 41/3 razy w całkowitej długości ciała). Otwór gębowy wąski, nie sięgający do przedniej krawędzi oka. Pysk tępy, zakończony grubymi wargami. Obydwie szczęki są jednakowej długości. Przednie otwory nosowe wydłużone w formie rurek o długości 1 mm, zwisających ponad górną wargą. Rozstaw oczu mniejszy od średnicy oka. Trzon ogonowy krótki i wysoki; 36-48 (zwykle 38-46) łusek w najdłuższym szeregu wzdłuż ciała. Kark i górna część pokryw skrzelowych ułuszczone. Dwie blisko siebie stojące płetwy grzbietowe. Pierwsza z 6-7 kolcami, druga z 1 kolcem i 14-18 promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej 1 kolec i 11-16 promieni miękkich. Bardzo duże płetwy piersiowe, sięgające do 4-5 promienia drugiej płetwy grzbietowej. Ubarwienie szarożółtawe, szarozielonkawe do szarobrązowawego, z rysunkiem ciemnych plam. Poniżej oka wyraźna, ciemna, z tyłu biało obwiedziona plama. U nasady płetwy ogonowej, trójkątna, czarna plama również biało obwiedziona. Wszystkie płetwy (z wyjątkiem przyssawki, która powstała z płetw brzusznych), z rzędami brązowych punktów. Samce w okresie tarła przybierają czarne ubarwienie, z czerwoną plamą na pierwszej płetwie grzbietowej. Długość do 11,5 cm.
Babka padeńska
Wyciągnięte, smukłe ciało (wyskość ciała mieści się 51/2 razy w jego długości) z długą, wysoką głową (długość głowy mieści się 41/2 razy w długości ciała). Otwór gębowy wąski, nie sięgający do przedniej krawędzi oka. Pysk spiczasty, szczęka dolna wysunięta. Oczy skierowane skośnie ku górze. Trzon ogonowy jest długi i szeroki. Wzdłuż ciała 35 łusek. Kark bezłuski. Łuski leżące na trzonie ogona są większe od pokrywających pozostałe partie ciała. Dwie wyraźnie rozdzielone płetwy grzbietowe. Pierwsza z 6 kolcami, druga z 1 kolcem i 8 promieniami miękkimi. Obydwie są niższe od wysokości ciała. W płetwie odbytowej 1 kolec i 7 promieni miękkich. Płetwy brzuszne zrośnięte w przyssawkę. Płetwa ogonowa zaokrąglona. Ubarwienie brązowożółtawe do zielonożółtawego. Na bokach samic występuje szereg ciemnych plam. Samce z ciemnymi, poprzecznymi opaskami. czarnym podbródkiem i dużą, czarną plamą na tylnej krawędzi pierwszej płetwy grzbietowej. U obydwu płci płetwy grzbietowe i odbytowa z ciemnymi wstęgami. Długość do 5,5 cm.
Babka piaskowa
Wrzecionowate ciało o wysokiej, słabo spłaszczonej głowie. Oczy nie są skierowane ku górze. Krótkie, pionowe szczeliny skrzelowe (sięgają tylko na szerokość nasady płetw piersiowych). Trzon ogonowy długi i niski. Od 41 do 52 łusek wzdłuż ciała, kark, przednia część grzbietu (do końca pierwszej płetwy grzbietowej), partie piersiowe (do nasady płetw brzusznych) pozbawione łusek. Łuski trzonu ogonowego są większe niż w pozostałych partiach ciała. Dwie rozdzielone płetwy grzbietowe. Pierwsza z 5-7 (zwykle 6) promieniami twardymi, druga z 1 promieniem twardym i 8-10 promieniami miękkimi. W płetwie odbytowej 1 promień twardy i 7-10 promieni miękkich. Błona lejka z delikatnymi, ziarenkowatymi kosmykami. Ubarwienie jasnoszare do jasnobrązowego z zielonym połyskiem. Na bokach rząd ciemnych plam. Na pysku 2 ciemne, skośne pręgi. Na płetwach grzbietowych i ogonowej czerwonobrązowe paski. Dojrzale samce mają ciemne, poprzeczne prążki, ciemne gardło i ciemnoniebieską plamę na tylnej krawędzi przedniej płetwy grzbietowej. Długość 3-4 cm, maksymalnie 5 cm.
Los asuntos y comentarios
Siguiente » 1 2 3 4 5